Miasto jest naszym ekosystemem, naszym naturalnym środowiskiem. Co z tego, że ukształtowane ludzką ręką a nie siłami przyrody? Dla człowieka naturalnym jest rodzić się i żyć w mieście a nie w lesie. Przestrzeń naszego ekosystemu wypełniają budynki. Architektura, razem z nami, się zmienia, ewoluuje jak każdy żywy organizm. 

Miasto do wędrówki

Architektura może dawać nam, użytkownikom miast, więcej okazji do aktywności, zabawy i wędrówki. Dziś aktywność fizyczna nie jest udręką, ale przywilejem. Korzystanie z miasta jest nie tylko koniecznością, ale również przyjemnością. Wystarczy odpowiednio zagospodarować miejską przestrzeń. Budynki mające około 4 kondygnacji mogą mieć dostępne dachy, a te mogą stanowić część przestrzeni publicznej. Spacer po mieście może być jak wędrówka po górach, który w rezultacie jest zdrowym wysiłkiem i ekscytacją nowymi widokami. 

Nie chodzi jedynie o zagospodarowanie dachów budynków dając możliwość uprawiania roślin czy aktywności fizycznej. Nową jakość otrzymamy łącząc publiczną przestrzeń ulicy z publicznymi ogrodami na dachach.

Misja architektury

Architektura ma ważną misję do spełnienia: oderwanie ludzi od świata wirtualnego i wciągnięcie ich w świat realny. Budynki powinny być dostępne i stymulujące. Powinny też przekazywać więcej znaczeń, dawać więcej możliwości interakcji, angażować ludzi. Nowoczesna przestrzeń stała się tłem dla błyszczących ekranów LCD. Budynki stały się pudełkami, w których zamykamy się, aby wchodzić do światów wirtualnych. W tych światach tak rzadko jesteśmy szczęśliwi. Architektura powinna działać na wszystkie zmysły, na umysł i na uczucia. Przypomnijmy sobie, że to nie miasto jest cieniem cyfrowych obrazów, ale przeciwnie, te obrazy są bladym odbiciem miasta.

My, architekci, chcemy tworzyć projekty, których rezultatem będzie koegzystencja przestrzeni miejskiej i ludzkiej aktywności. Chcemy, by mieszkańcy miast korzystali z miejsc, w których żyją i aby miasta dostarczały ludziom wszelkich potrzebnych im bodźców. Użytkownik miasta powinien odkrywać przestrzeń, korzystać z niej i mieć możliwość pozostawić w niej swój ślad. Przestrzeń miejska żyje i ewoluuje tak, jak jej mieszkańcy. 

arch. Michał Matejczyk